Mehmet Çetin Börekçi

1952 yılında Artvin ili Ersis nahiyesinde Keçicizade Osman Efendinin torunu olarak dünyaya gelmeme ve dedemin tüccar olmasına rağmen ülkemde hüküm süren yokluk nedeniyle beni kundağa saracak bir şey bulamamışlar. Dedemin dükkânın bayrağını getirmiş de beni öyle kundaklamışlar. Dilerim ki ben ölünce bir vesile olur da yine Türk bayrağına sararlar. Çok küçük yaşlarda İstanbul'a yerleşmişiz. İlkokulu Erenköy'de, liseyi Kadıköy'de okumuşum. Şiire olan tutkumu fark eden babam, beni şiirden uzak tutmak için elinden geleni yaptı. Bense inat edip Edebiyat okudum. Geçen yıllar içinde çok acılar çektim, üzüntüler yaşadım. Sanki dünyada var olan her hüzün sorup soruşturup benim kapımı çalıyordu. İşte o an anladım babamın şiir yazmama neden karşı çıktığını. Şiire kırgınlığım uzun sürdü. Ta ki Sevgili İkbal Gürpınar ile karşılaşıncaya kadar. O hoş sesiyle şiirlerime can veriyordu adeta. Bu yüzden Sevgili İkbal'a şiir adına teşekkür ediyorum.