Söze ilk Sare başladı. “Nilüfer biliyor musun ben her gün büyüklerimizin o kaotik gelecek hesaplarına yenik düşer miyiz diye düşündüm, biliyorsun dayımı yani babanı kaybettikten sonra annem bambaşka biri olmuş, babam söyledi. Babam, ‘O gün dayın öldü, defnettik lakin annen her gün öldü, bedeni toprakta değildi ama aklını dayınla birlikte başka diyara göç ettirmişti. İşte bundan sebeptir ki ne yeğeniyle ne de onun emaneti olan eşiyle ilgilenme yolunu seçti,’ dedi.
Acıyı yaşama yöntemi bu diye düşünüp anneme hep hak verdiysem de şu an öyle düşünmüyorum. Annem sizinle olan geçmişimizi hep karanlık anlattı bize âdeta dünyada tek doğru annem, onun dışında her şey, herkes yanlıştı benim için. Sizi kasabamızdan gitmek zorunda bırakan biliyorum annemdi, annemin dayımın ölümünden anneni sorumlu tutmasıydı. Size karanlık bir geçmişi miras bırakan benim annem, Nilüfer çok üzgünüm,” dedi.

Yurdanur Kaya, geçmişin hesaplaşmalarıyla dolu satırlarında yüzleşmesi zor acılara karşı güçlü durmaya çalışan bir genç kızın hikâyesini anlatıyor.

Nilüfer’in hikâyesini...

(Tanıtım Bülteninden)