Gece yarısı çorbasının talipleri camilerde mevlit seanslarını aratmayacak bir görüntü veriyordu. Narçiçeği'nde yer yok. Kapıda bekledik. Birileri kalkacak ve mümkünse tütünvari bir atmosferin hizmetini alabileceğimiz bir yer arıyordu gözlerimiz. Kısa bir bekleyişten sonra masalardan siparişler alındı. Meşhur çorbalarımız masalarımızda yeşillikler içinde yerini aldı. Ve sıra geldi memleketin haline. Gerçi memleketin halinde hal kalmamıştı ama yine de kuyuda çalılıklara tutunan insanın çalılıktaki bala meyli devam ediyordu işte. Renk körü olmasam çorbanın narçiçeğine benzemesinden bu ismi vermişler diyecektim ama emin olamadığım için söyleyemedim tabii…

(Tanıtım Bülteninden)