İffet-i Kalp

Ağlıyorum…

Her anıma bir gözyaşı damlıyor.  

Biliyorum, kelimeydi o.  

Varlığı yokluğun ellerinden kurtaran kelamdı.  

En güzel kudretin kelimesiydi o. Üfledi, âmâ gözler açıldı; dermansız dertler iyileşti; ölüler dirildi.  

Kelimemdi o benim. Biricik kelimesiydi annesi Meryem’in.

Vakit akşam… İsa’mın müjdesi kulaklarımda:

“Ben gidiyorum, o gelsin!

Faraklit gelsin

Ahyet gelsin!”

Nuriye Çeleğen Hz. İsa’nın mübarek annesi Hz. Meryem'i, “iffetini en güzel şekilde koruyan" o kalp çiçeğinin asırlara ışık tutan hikâyesini dupduru bir dille anlatıyor.

Meryem olmanın, velayet mertebesinde bir “kul” olmanın, en büyük peygamberlerden birini yetiştiren bir “anne” olmanın kalplere nakış gibi işlenecek öyküsü...

(Tanıtım Bülteninden)