CAN EDİN YA

Son nefeste olsa bile “can” dedin ya değdi amma;

En son anda sana kurban “ben” dedin ya değdi amma!..

Kafdağı’nda müthiş çile aşkın ile döndü bala,

Kim çıkabilir bu yola? “Sen” dedin ya değdi amma!..

Gökyüzünde pare pare hasret çeker bulut yere,

Gönül açmış son kez yâre “dön” dedin ya değdi amma!..

Yoğurdum hicranla demir, verdim aşkına bir ömür,

Ol pembe yüzüne kömür “yan” dedin ya değdi amma!..

Yumak yumak umut tandan doğar Mehlikâ Sultan’dan,

Aşkınla geçtim cihandan “in” dedin ya değdi amma!..

Gülsün güle gülden hassın, çok zarifsin çok hassassın,

Gönüldesin hoş nefessin “sun” dedin ya değdi amma!..

(Tanıtım Bülteninden)