Dostu Allah olanın içine cennet girmiştir, o daima cennettedir.
Falanlar ne der diyenlerin dostu, falan filanlardır. Allah ne der diyenlerin dostu Allah’tır.
Güçlü insan haddini bilendir. Allah yokmuş gibi yaşama; sıkılırsın, mutlu olamazsın.
Mürşide en çok; onun değerini görüp, açılmış idrakinden hayrette kalmış, titremiş, kaybından korkmuş kimseler ısrarla devam ederler. Arzuları; ne “benim olsun”, ne de “beni sevsin”dir. Yani sevilmek için  veya sevdiğine sahip çıkmak için değil, yalnız Allah’a ve ebediyete kavuşmak kastı ile sevmek ve yanmaktır. Benliğinden geçmek suretiyle; dünyayı, her şeyi yerli yerinde görmek, her şeyin merkezinde olduğunu idrak etmek, Halik’in mahlukunda (mahluku yaratmasında) hiçbir kusur olmadığına varmaktır.
Esas ölümsüz olan ruhunu seçersen, fani olan nefsinden geçersin. Nefis hayvanlara mahsus olan cinsiyet zevkindedir. Onlara bunun üstünde ‘Ali’ zevk verilmemiştir. Ya İnsana!
“Ben et ve deride değil, Adem oluşumda da değil, içimde, özümde onu Yaratan’dayım, O’na hayranım!”

(Tanıtım Bülteninden)